30 Eylül 2010 Perşembe

yok çare ,bırak büyüsün..

Yarın bekleyişlerin geride kalıp ,beklenilenlerin değişeceği ilk gün...Seni öğrenciyken tanıdım ,tamam ben hala öğrenciyim de ,sen de öğrenciyken tanıdım ve hala alışamadım isminin önünde bir ünvan çıkartması olacağına.Yarın sanki beraber ders çalışıp ,en sonunda pes edip bir kaç kopyayla bu işi bitireceğine dair inancınla sınava girip sonucunu bekleyeceğiz.Farklı bekleyişler ..
Canının acısını durduracak tek bir şeyin olsaydı,canımın acısını durduracak..Elini tuttuğumda kalbini kaplayacak..Sana bakınca bir bir çözülseydi sıkıntılar.Sorun arar mıydın kaybolacak,yoksa kaybolup kaçacak huzur mu bulurdun? Ne olacak! Bekleyiş mi çalacak yoksa kapımızı , ..Herşey aynı olacak.Bir gün deden yok diye ağlayacaksın ,bir gün baban .Ama hep aynı olacak,bekleyeceğiz.
Nasıl bir illetse bu sorumluluk ,yapamayacağın şeyleri üstlenmeyeceksin.Beklemedikleri şeyleri.Boyundan büyük yapılamayacakların altında düşünmeyeceksin uzuuunn uzuunn.Çözüm sen değilsin.Sadece ortaksın bu dertlere.Her şey nasılsa çözülür zamanla.
Elimde olsaydı işte beklemezdik o zaman..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder